Do krainy Kruków zapraszam

Estraven

*Gdy w cieniu zasiąść zapragniesz, a kroki Twe na zachodnią część terenu Cię powiodą, spocznij, proszę, pod murem, by przyjemnego chłodu zaznać... Tu nigdy sam nie będziesz... Wielu zbawczy cień wybiera, by od palącego słońca się uchronić... Zadowól się więc miłymi chwilami spędzonymi w dobrym towarzystwie...*

Gniewomir

* Gdy słońce chylić się ku zachodowi poczeło, zasiadł pod murem z kawałkiem węgla w dłoni i kartką dla wygody na księdze położonej. Szybkimi ruchami począł szkicować zachodzące słońce nadmiaru czerni używajac. Gdy uznał dzieło za gotowe wyciagnął fajkę, nabił ja wprawnymi ruchami. gdy przesunął ręką tuż nad cybuchem uniusł się z niego błękitnawy dymek... Spokojnie delektujac się dymem porównywał, krwawy zachód słońca ze swym dziełem. Gdy ledwo mały fragment życiodajnej kuli był widoczny ponad horyzontem przytknął kraj kartki do żaru wypełniającego cybuch. I z jakąś tająną radością patrzył się na płonący papier... gdy ogień zaczął parzyć jego palce rzucił pozostały fragment w bujną trawę a sam roześmiał się w głos. Smiech jego był czysty i szczery... przerwał i dławiac się rozpierającą go radością spróbował wydobyć z siebie demoniczny chichot. *
- Cholera... znów nie wyszło. * Jeszcze bardziej rozbawiony fiaskiem swych usiłowań chwycił przypasany do boku bukłaczek, łyknął konkretnie i znów wybuchnął śmiechem... Wstał i na zmianę śmiejąc się radośnie albo pociągając z bukłaka skierował się w kierunku bramy. *