Do krainy Kruków zapraszam

Estraven

*Obok drzwi do piwnic z winem, drugie, mocne, drewniane, z żelaznymi okuciami były... Otworzył je z klucza Estraven, i zanurzył się w ciemność, nie zapalając żadnej pochodni... Długo szedł krętymi schodami, czasem ślizgając się na stopniach... Zatrzymał się w końcu przed kolejnymi wrotami... Gdy i te otworzył, w twarz uderzyło go zimne powietrze i odór zgnilizny... Nie cofnął się jednak, tylko różdżkę wyciągnąwszy ruszył przed siebie... W pomieszczeniu tym nie było żadnych okien, przez które światło mogłoby wpadać... Po omacku poszukał pochodni w ścianach, lecz przypomniał sobie, że wypaliły się wszystkie już dawno... Wypowiedział kilka dziwnych słów, gdy różdżka jego na końcu zaświeciła... Oczom jego ukazał się odrażający widok...

Przechadzał się między różnymi, dziwnymi przyrządami... Opuszkami palców pogładził delikatnie drewniany stół, do którego wciąż przywiązany leżał szkielet... Kajdany ze ściany wystające, z mocno już nadgnitym ciałem także pogładził, jakby z czułością... Kopnął kilka kości na ziemi leżących, śladów krwi na ścianach dotknął... Gdy stanął na środku pomieszczenia rozejrzał się dokoła i uśmiechnął, lekko odsłaniając ostre kły...*